روز هفدهم سفرنامه تایلند | از پوکت تا Chumphon
روز هجدهم صبح زود بیدار شدیم و قصد داشتیم پوکت را ترک کنیم. اما با صحنه جالبی روبرو شدیم. آن روز آخر هفته و تعطیلات بود. جلوی بیشتر خانهها میزهایی چیده شده بود که رویشان خوراکیها و وسایل مختلفی گذاشته بودند. صاحبخانهها با نگاه به خیابان انگار منتظر کسی بودند.
وقتی جلوتر رفتیم، تعدادی موبد جوان از معبد را دیدیم که به صف از مقابل خانهها عبور میکردند. آنها نذریها را جمع میکردند و پس از دریافت، برای صاحبان خانه دعا میخواندند.
با پوکت خداحافظی کردیم و راهی شهر Chumphon شدیم که حدود ۷ ساعت با پوکت فاصله داشت. مسیرمان از میان جنگلهای پالم و کوههای سرسبز و زیبا میگذشت. هتل ما تا ساحل حدود نیم ساعت فاصله داشت و تا غروب آفتاب دو ساعت وقت داشتیم که در آبهای زلال و زیبای اقیانوس شنا کنیم. ساحل واقعاً متفاوت و چشمنواز بود.
اما یک مشکل پیش آمد: طوطیماهیهایی که کنار ساحل صخرهای بودند! چون از سمت ساحل شنی شنا کرده بودم و حواسم نبود عمق آب کنار صخرهها چقدر کم است، وقتی به آنجا رسیدم، زانوهایم محکم به صخرهها و طوطیماهیها برخورد کرد. کف دست و زانوهایم خراش برداشت و دردش واقعاً زیاد بود. این هم از آخرین تجربهام در شنا در اقیانوس بکر!
روز هجدهم سفرنامه تایلند | بازدید از غار Phraya Nakhon و بازگشت به بانکوک
در مسیر رفت، برنامه بازدید از غار Phraya Nakhon به خاطر بارش باران انجام نشد و به همین دلیل این گشت را به روز نوزدهم و هنگام بازگشت موکول کردیم. از هتل تا غار حدود دو ساعت راه بود. وقتی رسیدیم به ابتدای مسیر، گفتند راه راحت نیست و حدود ۲ کیلومتر پیادهروی دارد. چون برنامه دیگهای نداشتیم تصمیم گرفتیم حتماً غار را ببینیم.
هوا گرم بود و خورشید مستقیم روی سرمان میتابید. تنها مشکلمون پسر کوچکم بود که راه نمیرفت و از گرما کلافه شده بود. مسیر بسیار زیبا بود؛ اول از صخرههایی عبور کردیم که کنار اقیانوس بودند، بعد به ساحل شنی با درختان کاج رسیدیم. بعد از ساحل، یک مسیر سربالایی و صخرهای بود که باید ازش بالا میرفتیم تا به غار برسیم. در مجموع حدود دو ساعت پیادهروی داشتیم.
وقتی به غار Phraya Nakhon رسیدیم، زیبایی آن خیرهکننده بود. دو غار که سقف هرکدام سوراخهایی داشت و نور آفتاب از آنها به داخل میتابید. زیر هر سوراخ، جنگل کوچکی سبز شده بود ولی اطراف غار را استالاگمیتها پوشانده بودند. در وسط غار بزرگتر، معبد کوچکی بود که نور مستقیم از بالا روی آن میتابید. اگر بخواهم مکانهای دیدنی تایلند را امتیاز بدهم، به اینجا ۵ از ۵ میدهم! زیبایی آن واقعاً مسحورکننده بود و ارزش تمام سختی مسیر را داشت.
برای برگشت، از قایقهایی استفاده کردیم که از ساحل کاج شنی تا ورودی غار میانبر میزدند و باعث شدند مسیر برگشت خیلی راحتتر شود. موقع رفت هم میتوانستیم از قایقها استفاده کنیم اما دوست داشتیم مسیر زیبای پیادهروی را تجربه کنیم. هزینه هر قایق هم ۱۰۰ بت بود.
بعد از بازدید از غار و صرف ناهار، راهی بانکوک شدیم. بعد از حدود ۴ ساعت به شهر رسیدیم. هتل را در مرکز شهر رزرو کرده بودیم تا دسترسیمان به جاذبهها راحت باشد. از داخل شهر که عبور میکردیم، شلوغی و ترافیک شدید همراه با برجهای بلند، من را یاد فیلمهای شهر توکیو میانداخت!
روز نوزدهم سفرنامه تایلند | معابد بانکوک و تجربه جریمه پلیس
برنامه امروز شامل بازدید از دو معبد و کاخ پادشاهی بود. اما با دیدن عکسهای کاخ در اینترنت و تجربه گشتهای قبلی در تایلند، تصمیم گرفتیم کاخ را حذف کنیم چون برایمان تازگی نداشت.
ابتدا به معبد هندو Sri Maha Mariamman Temple رفتیم. داخل معبد اجازه عکاسی نداشتیم. معبدی کوچک اما پر از مجسمههای رنگارنگ و تزئینات زیبا بود. جلوی درب ورودی مجبورمان کردند قبل از ورود ماسک بزنیم؛ وقتی دلیلش را پرسیدیم گفتند به خاطر کوچک بودن فضا و حفظ سلامت مردم، این کار اجباری است.
اما وقتی برگشتیم، ماشینمان جریمه شده بود! قانونی که در کشور خودمان اجرا نمیشود! کنار ورودی پارکینگها و کوچهها تا دو متر علامت گذاری شده بود (جدولهای کنار پیادهرو قرمز رنگ شده بود) که پارک کردن آنجا ممنوع بود. چرخ جلو ماشینمان را با زنجیری مثل قفل دوچرخه بسته بودند.
همسرم با پرسوجو از مردم فهمید که باید حضوری به اداره پلیس برود. سوار موتور شد و راهی اداره پلیس شد. اما در ابتدا اشتباه راهنمایی شده بود و به اداره پلیس غیر مرتبط با جرایم رانندگی رفت! نهایتاً با کلی دوندگی به اداره پلیس درست رسید و بعد از چانهزنی جریمه ۱۰۰۰ بت را به ۷۰۰ بت کاهش داد و پرداخت کرد. ۵ دقیقه مانده به بازگشت همسرم، یک سرباز موتوری آمد و قفل را باز کرد. در کل حدود یک ساعت معطل شدیم!
مقصد بعدی معبد Wat Arun Ratchawararam Ratchawaramahawihan بود که کنار یک رودخانه پرآب و زیبا و روبروی کاخ بزرگ بانکوک قرار دارد. معبد اسکله دارد و برخی توریستها با قایق به آنجا میآیند، اما ما با ماشین رفتیم. بنای مرکزی معبد بلند و چهار بنای کوچکتر مشابه در اطراف آن قرار دارند که همه با کاشیها و سرامیکهای شکسته تزیین شدهاند. مکان بسیار زیبایی بود که دیدنش ارزش داشت. در اینجا به توریستها آب متبرک داده میشد.
شب برنامهای نداشتیم. به هتل برگشتیم، وسایلمان را جمع کردیم و باقی وقت آزاد را به قدم زدن در بازارچهها و خیابانهای شلوغ و پرهیاهوی اطراف هتل گذراندیم.
روز بیستم سفرنامه تایلند | خرید سوغاتی و خداحافظی از بانکوک
پرواز ما ساعت ۱۰ شب بود. متأسفانه به توصیه دوستانی که گفته بودند همه چیز در بانکوک ارزانتر است، بخشی از خرید سوغاتی را به روز آخر موکول کرده بودیم. اما بازار اصلی که معرفی شده بود، یعنی Chatuchak Weekend Market، فقط آخر هفتهها باز بود و روز بازگشت ما چند روزی با آخر هفته فاصله داشت. بنابراین مجبور شدیم به پاساژهای اطراف بازار مراجعه کنیم. پس از ساعتها گشتوگذار، سوغاتیها را با تنوع کمتر و قیمتی حدود دو برابر نسبت به شهرهای دیگر خریدیم.
وقتی به پارکینگ برگشتیم، متوجه شدیم ماشینی به صورت افقی پشت ماشین ما پارک کرده است. با وجود استرس و نگرانی بابت ساعت پرواز، خوشبختانه مسئول پارکینگ را پیدا کردیم و او با کمک، ماشین جلویی را به جلو هل داد تا مشکل حل شود. متوجه شدیم ماشین ما تنها خودرویی نبود که قفل شده بود؛ تقریباً کل پارکینگ همین روند را داشت. قانونی خاص حاکم بود: هر کس که ماشینش را جلوی باقی ماشینها میگذاشت باید فرمان را صاف میگذاشت و ترمز دستی را نمیکشید تا در صورت لزوم بتوانند ماشین را با هل دادن جابهجا کنند. این گونه بیشتر از ظرفیت پارکینگ ماشین پارک شده بود. در نهایت با کمک مسئول پارکینگ، این موضوع به خیر گذشت.
برای خرید میوههای استوایی جهت سوغات به بازار Or Tor Kor Market سر زدیم. قیمت میوهها در این بازار هم کمی گرانتر بود، اما برای خرید میوه چارهای نبود جز اینکه از بانکوک تهیه کنیم. میوههایی مثل آناناس، پشن فروت، تمر هندی، منگوستین و لیچی خریدیم.
ساعت ۶ عصر ماشین را بدون هیچ مشکلی تحویل دادیم و از آنجا تاکسی به قیمت ۷۰۰ بت به سمت فرودگاه گرفتیم. متأسفانه چکاین برگشت به صورت آنلاین ممکن نبود و باید حضوری انجام میدادیم. صف طولانیای از ایرانیها جلوی گیت ماهان ایجاد شده بود و انجام چکاین بیش از یک ساعت طول کشید. در نهایت، با کلی خاطره شیرین از تایلند عزیزمان خداحافظی کردیم.
هزینه سفر
هزینه کلی سفر شامل پرواز، اجاره ماشین، اقامت، سوغاتی، گشتها و سایر هزینهها حدود ۴۰۰۰ دلار شد (با دلار ۸۰ هزار تومان). هزینه اصلی سفر خارجی همیشه پرواز است!
نکته آخر
تایلند کشوری آرام، زیبا و امن با مردمی مهربان است که یکی از بهترین کشورهای آسیا برای سفر طولانی با خانواده محسوب میشود. به کسانی که به خط استوا و طبیعت شگفتانگیز آن علاقهمندند، حتماً پیشنهاد میکنم سفری به این کشور دوستداشتنی داشته باشند.